Έτσι ξαφνικά,όπως το λέει το τραγούδι ακριβώς!Ουρανοκατέβατα έρχεται ένας άνθρωπος και γίνεται πρωταγωνιστής.Δεν ξέρω τι να γράψω πραγματικά.Ο φόβος και η ανασφάλεια παλεύουν με την παρόρμηση και την επιθυμία.Και ποιος νικάει ; Αυτό που ζω.Χωρίς ταμπέλα.με ανοιχτές άλλες υποθέσεις,με διαφορετικά βιώματα και μυαλά αλλά εκεί,σε ένα περίεργο μαζί που δεν είχα ονειρευτεί έτσι αλλά είναι πολύ δυνατό.Και είχα ξεχάσει πως χτυπάει η καρδιά και πως περιμένεις ένα τηλέφωνο και ένα ραντεβού και πως ποτίζουν τα ρούχα τη μυρωδιά του άλλου όταν ξεχνάς να φύγεις από το σπίτι του και πως είναι ήρεμο το κορμί και η ψυχή από την ικανοποίηση κι όχι γιατί τα έχεις ρίξει σε λήθαργο.Και έχει σκαμπανεβάσματα και φόβο που με κρατάει μετρημένη μα όσο περνάει ο καιρός το συναίσθημα μεγαλώνει σαν ζεστό κύμα που στο τέλος κατακλύζει τα πάντα.
Ο λογικός εαυτός μου μου λέει πως μπορεί να μετανιώσω αυτό το ποστ,το βίωμα όμως όχι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου